Οι
γευστικές ανταλλαγές μεταξύ Κάσου και Καλύμνου είναι πολύ συχνές καθώς τα
καλύμνικα σφουγγαράδικα και ψαράδικα τρεχαντήρια «όργωναν» το Καρπάθιο πέλαγος
τα καλοκαίρια με ορμητήριο το λιμάνι του Εμπορειού και τώρα της Μπούκας. Τα
βλέπεις από εδώ, από τον Άγιο Κωνσταντίνο, κάθε μέρα να φεύγουν μέσα στο
ηλιοβασίλεμα για να καλάρουν στα ανοιχτά, περνώντας μπροστά από τα Αρμάθια, τα
Ποντικονήσια και τη Λύτρα. Είναι τα πιο ωραία στολίδια αυτής της ώρας που τώρα
τα απολαμβάνεις καλύτερα από γευστικό στέκι που έστησαν πάνω από το αμμουδερό
μισοφέγγαρο της Αμμούας ο Γιώργης και η Παρασκευή. Και να πάνω στο τραπεζάκι οι
ρακές με έναν μεζέ με γεύση του τόπου (ντομάτα, αγγούρια με σπόρο κασιώτικο από
τα χωράφια απέναντι, μικρά αγγουράκια κάππαρης τουρσί, αρμυροτύρι, ελιές και
μικρά παξιμαδάκια από τη ζύμη της παραδοσιακής κουλούρας με το μαυροσίσαμο), μένουλες
παστές, χταπόδι στα κάρβουνα και μετά άλλη μια εκδοχή της θαλασσινής γεύσης του
χταποδιού, οι χταποδοκεφτέδες.
Η Παρασκευή πήρε τη συνταγή από την Κάλυμνο και
την εκτελεί εδώ, στα τοπία της αλισάχνης. Βράζει το χταπόδι στο ζουμί του και
μετά το κάνει κιμά με μηχανικά πλέον μέσα. Παλιά θα το έκαναν κιμά κόβοντάς το
σταυρωτά με δυο μαχαίρια. Έτσι θα ήταν πιο αισθητά τα κομμάτια του χταποδιού
μέσα στους κεφτέδες, αλλά θα ήθελε περισσότερη προσοχή στο τηγάνισμα. Στη
λιωμένη σάρκα του χταποδιού η Παρασκευή προσθέτει ψιλοκομμένα κρεμμύδι παλιό
και σκόρδο, μαϊντανό, θρούμπι, λίγο ούζο, αλάτι, πιπέρι και αλεύρι μέχρι να
δέσει το μείγμα Μετά πλάθει τους κεφτέδες, τους αλευρώνει και τους τηγανίζει σε
ηλιέλαιο. Εδώ, όσο πάμε προς το ηλιοβασίλεμα, το μελτέμι γαληνεύει, αλλά το πήγαινε-έλα
από τα καραφάκια της ρακής δεν αφήνουν την ψυχή σου να ηρεμήσει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου