30 Μαρ 2016

Τσιτσίραβλα, τσίπουρα και τροφοσυλλέκτες στην άκρη του Πηλίου



Νότιο Πήλιο, Λαύκος, «Λαγού Ράχη».

Υπήρχε στον νου μου η φήμη που έλεγε επίμονα ότι είναι το καλύτερο ταίρι του τσίπουρου στο Πήλιο. Υπάρχουν παντού στην Ελλάδα, αλλά μόνο εκεί τα τρώνε. Κι εδώ, στο παλιό σχολείο στο Τρίκερι, τα είδα μπροστά μου, ωραία συσκευασμένα μέσα σε βαζάκια με μια μικρή «ταυτότητα» του Γυναικείου Αγροτουριστικού Συνεταιρισμού Τρικερίου δεμένη πάνω τους: Τσιτσίραβλα. Τσιτσίραβλα τουρσί, με ξύδι, σέλινο και φρέσκο σκόρδο. Ετοιμάσαμε οκτώ βαζάκια, μου λέει, και ήδη φύγαν τα τέσσερα. Πήρα κι εγώ τα δυο.


Η Μαργαρίτα μας λέει πως τα ετοιμάζουν: Τα μαζεύουν τώρα την άνοιξη που «ανοίγουν» οι τσιτσιραβλιές (αγριοφυστικές) και τα πρώτα φύλλα τους είναι τρυφερά σαν μετάξι. Όσο πιο τρυφερά είναι τόσο πιο λίγο τα βράζουν μέσα σε αλατόνερο που έχουν προσθέσει και ξύδι. Τα σουρώνουν και μετά τα στοιβάζουν σε αποστειρωμένα βαζάκια με φρέσκο σκόρδο κομμένο ροδέλες και σέλινο. Πάνω – πάνω στρώνουν σκόρδο και σέλινο και γεμίζουν το βαζάκι με το αλατόνερο και το ξύδι.


Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας «Λαγού Ράχη» (www.lagouraxi.com) στον Λαύκο, και το βράδυ περιδιαβάζαμε τα υπέροχα καλντερίμια του χωριού. Δίπλα στην πλατεία, στο στέκι της Μάγδας, είδαμε μέσα από τα τζάμια της πόρτας τη μητέρα της την κυρία Μαλαμή να ξεδιαλέγει τσιτσίραβλα. Εκείνη τα κάνει βραστά σε αλατόνερο και τα σερβίρει αμέσως με ελαιόλαδο, ξερές σκελίδες σκόρδου κομμένες φέτες, μάραθο και λίγο ξύδι. Μπορεί όμως να τα διατηρήσει και δυο ή τρεις μήνες στο ψυγείο, όταν αφού τα βράσει σε αλατόνερο και τα στραγγίξει καλά, τα βάλει σε βαζάκι μαζί με το σκόρδο, το μάραθο και λίγο ξύδι, και τα σκεπάσει με καλαμποκέλαιο. Τα αφήνει έξω δυο – τρεις ημέρες και μετά τα βάζει στο ψυγείο.


Γευτήκαμε τα φρέσκα τσιτσίραβλα της κυρίας Μαλαμής καθισμένοι στις πράσινες καρέκλες της «Μάγδας» και συζητούσαμε με τον Κώστα που καθόταν στο διπλανό τραπέζι. Μιλούσαμε για τα τσιτσίραβλα που σήμερα είχε μαζέψει και ο ίδιος αρκετά και μας κατεύθυνε που μπορούμε να δούμε το δέντρο. Φεύγοντας για Αργαλαστή θα το δείτε αριστερά και δεξιά του δρόμου, μας είπε. Θα το γνωρίσετε γιατί κοκκινίζουν τα φυλλαράκια του. Μας είπε ακόμα ότι για να διατηρηθούν πάνω από τρεις μήνες τα τσιτσίραβλα πρέπει να μπουν σε κατάλληλη άρμη. Με το τεστ του άβραστου αβγού, αυτό πρέπει να προεξέχει από την επιφάνεια της άρμης όσο ένα ευρώ. Τότε είναι η σωστή. Ο Κώστας μας αποκάλυψε και μια άλλη πτυχή της οικονομίας των παλιών καιρών που μας έκανε μεγάλη εντύπωση. Φτέρες τηγανιτές. Αυτή την εποχή μαζεύουν τις τρυφερές κορφές, τις πλένουν, τις αλευρώνουν όπως τα ψάρια, και τις τηγανίζουν. Καμιά φορά σπάζουν και από πάνω τους μερικά αβγά.



Την επομένη ο δρόμος της επιστροφής ήταν ένα σαφάρι για τσιτσίραβλα. Πόσο αμήχανοι είναι οι άμαθοι! Είχαμε μαζί μας μερικές κόκκινες φουντίτσες της κυρίας Μαλαμής και τις συγκρίναμε με τα φύλλα των δένδρων που μπορεί να ήταν τσιτσιραβλιά. Τελικά όμως βρήκαμε πολλές τσιτσιραβλιές, τρυγημένες όμως καθώς βρίσκονταν πάνω στο δρόμο από Λαύκο για Μετόχι και Αργαλαστή. Βρήκαμε όμως τόσα, όσα μας ήταν απαραίτητα για να έχουμε την ικανοποίηση της δικής μας ανακάλυψης και να τροφοδοτήσουν αυτό το υπέροχο συναίσθημα του ανθρώπου – τροφοσυλλέκτη που τόσο λείπει από τον πολιτισμό της καθημερινής μας ζωής στην πόλη. 


7 σχόλια:

  1. Πολύ ωραίες φωτογραφίες!! Πέρσι δοκίμασα τσιτσίραβλα που είχε φέρει ένας φίλος από το Πήλιο. Πολύ θα ήθελα να μαζέψω λίγα για τη χαρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ξανθή, αν ζείς Αθήνα, ο λόφος της Ακρόπολης είναι κυριολεκτικά γεμάτος. Πλύνε τα μόνο καλά με νερό και ξίδι γιατί ο αέρας της πρωτεύουσας, δεν είναι ίδιος με τον αέρα των χωριών μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ ωραία το είπες Ξανθή, για τη χαρά. Ειδικά, Φίλιππε, αν είναι από το τεχνητό περιβάλλον που ζούμε Αυτό είναι και το πνεύμα του κομματιού,η χαρά του τροφοσυλλέκτη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καλησπερα.Μαζευω καθε χρονο μαζι με ενα φιλο κανωντας μια υπεροχη βολτα και μετα μαζι με τις μαμαδες τα ετοιμαζουμε και εχουμε ενα υπεροχο μεζεδακι για το τσιπουρακι μας.Ειναι υπεροχη ολη η διαδικασια απο το ξεκινημα,το μαζεμα το γελιο της παρεας και τα πειραγματα μεχρι την απολαυση σε μια αυλη με παρεα και τσιπουρακι.Ευλογημενος τοπος!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ευχαριστούμε που μας βάζετε έστω και για λίγο στην απόλαυσή σας και δεν την κρατάτε ολόκληρη για τον εαυτό σας.Μήπως να μας βάζατε περισσότερο σε αυτήν; Που τα μαζεύετε, πότε, πώς τα φτιάχνετε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν υπάρχει πιο τελειο υπεροχοτριαντα χρονιά πριν δοκίμασα και συνεχίζω να παραγγέλνω ακόμα είμαι Αιανη Κοζανης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Είναι υπερωχα τα καλντέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή