5 Αυγ 2011

Σκορπίνες πλακί


Αυτά τα τρομερά ψάρια, κατακόκκινα έως και σκούρα καφέ, με τα επιθετικά αγκάθια, που πάντα τα προσέχαμε ιδιαίτερα όταν τα βλέπαμε με προτεταμένα τα όπλα τους στην άκρη του αγκιστριού μας, δημιουργούν σιγά-σιγά έναν γαστριμαργικό μύθο. Αυτά τα όπλα και το μεγάλο - επίσης οπλισμένο -κεφάλι τους, τα έκαναν ιδανικά για ψαρόσουπα ή κακαβιά  και στο νησί δεν φαντάστηκαν ποτέ να τα ψήσουν αλλιώς. Στην Ίο, στην ταβέρνα του Γιώργου Δράκου στην άκρη του Μυλοπότα, δοκιμάσαμε σκορπίνα ψητή στα κάρβουνα. Κι εκεί τις κάνανε μόνο σούπα, αλλά ένας κρητικός ζήτησε από τον Γιώργο να του την κάνει ψητή και έμεινε σπεσιαλιτέ στο μαγαζί.


Σκορπίνα ψητή, ανοιγμένη πετάλι για να γίνει γρήγορα γιατί βιαζόμασταν, φάγαμε και στην ταβέρνα «Φάρος» του Νίκου Χίου, στο λιμανάκι της Αγίας Άννας στη Νάξο. Έτσι όπως ήταν καλά ψημένη, το κρουστό κρέας της έμοιαζε όντως με του αστακού, όπως πολλοί λένε. Καθώς ο Νίκος Χίος ψήνει ψάρια σχεδόν τριάντα χρόνια, έχει μαζέψει αρκετή γνώση γι αυτά, η οποία ξεκινά από τη σχάρα που πρέπει να είναι κρύα όταν μπαίνει με το ψάρι στα κάρβουνα για να μην καταστραφεί η πέτσα τους, και φτάνει μέχρι την παρομοίωσή τους με γυναίκα που πρέπει να την χαϊδεύεις με τρυφερότητα, αλλιώς την χάνεις. Ο ίδιος μας είπε ότι αν τρυπηθείς από αγκάθι σκορπίνας που έχει φάει κάβουρα, σε πιάνει η καρδιά του.


Πράγματι το δύσκολο με τις σκορπίνες είναι το καθάρισμά τους χωρίς να δεχθείς πλήγμα από τα σκληρά αγκάθια τους. Εδώ, βλέπετε στο νησί, τα ψάρια τα αγοράζεις από το καΐκι και τα καθαρίζεις μόνος στη θάλασσα. Είχα κακή εμπειρία από παιδί όταν με είχε τσιμπίσει ένα μικρό, ζωντανό, σκορπιουλάκι και με έτσουζε το χέρι μου όλη την ημέρα που ήμασταν στο ψάρεμα. Αλλά και μεγάλος είχα κακά ξεμπερδέματα με το αγκάθι της σκορπίνας. Ίσως γι' αυτό στο νησί τους λέμε σκορπιούς. Αυτή τη φορά τα τραύματα ήταν μικρά και είχαμε διάθεση για κάτι διαφορετικό. Βάλαμε τις δυο μεγάλες σκορπίνες, μαζί με δυο-τρία μικρότερα ψάρια, πλακί στο φούρνο.


Στο ταψί βάλαμε μια στρώση πατάτες και ανάμεσά τους τα ψάρια που ήταν ήδη αλατισμένα με χοντρό θαλασσινό αλάτι. Γύρω-γύρω βάλαμε χοντροκομμένα κρεμμύδια και ντομάτες και προσθέσαμε σκόρδο, λάδι, αλάτι, πιπέρι και νερό. Ήταν έτοιμα πολύ γρήγορα, σε 30 λεπτά, σε δυνατό φούρνο. Το φαγητό ήταν απίθανο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου