Ο εξαιρετικός γαύρος του «Άσπρου Γάτου» στον Πόρο

Ένας «Άσπρος Γάτος» που σέβεται την αιωνόβια ιστορία του – υπάρχει εκεί στην Πέρλα του Πόρου από τα πρώτα χρόνια του προηγούμενου αιώνα – δεν μπορεί να μην έχει ιδιαίτερη προτίμηση στον γαύρο, το ταπεινό ψαράκι που όμως γίνεται λιχουδιά. Και πράγματι, στον «Άσπρο Γάτο», ο γαύρος που φέρνουν στο τραπέζι, πάνω στη βεράντα που μοιάζει να ταξιδεύει στην ήρεμη θάλασσα απέναντι από τη γραφική πολιτεία, είναι εξαιρετικός. Ο Ανδρέας Καΐκιας τον ονομάζει σαλάτα Καλαβρέζα, αφού βρισκόμαστε πάνω στην Καλαβρία, που είναι το κυρίως σώμα του Πόρου, ενώ το νησάκι με την πολιτεία πέρα από το στενό λέγεται Σφαιρία. Καλαβρία σημαίνει καλή αύρα και εδώ φυσά πάντα ένας ευχάριστο, θερινό, αγέρι. Ο Ανδρέας έχει μνήμες από την παρουσία εκεί του Γιώργου Σεφέρη στη γειτονική βίλα «Γαλήνη» και τις ανακαλεί ανάμεσα στις αποκαλύψεις για τον σχεδόν ποιητικό γαύρο του: «Ο παππούς μου καθόταν με τον Σεφέρη και κοίταζαν αμίλητοι τη θάλασσα. Η γιαγιά μου του έλεγε:  “καλά εσύ έχει πιεί το αμίλητο νερό, αλλά εκείνος πολιτικάντης άνθρωπος γιατί δεν μιλά;”». Δεν ξεφεύγει όμως από το στόχο του νόστιμου γαύρου: Πλένει καλά τα ψαράκια, τα καθαρίζει και αφαιρεί το κεντρικό κόκκαλο τραβώντας το κεφάλι. Τα ανοίγει στα δυο, τα ξεκοκαλίζει και τα στρώνει σε ένα ταψάκι. Τα αλατίζει με λίγο χοντρό αλάτι και τα σκεπάζει για έξι ώρες με ένα μείγμα ελαιόλαδου (άλλο λάδι θα τα πικρίσει) και χυμού λεμονιού, σε αναλογία ένα προς δύο. Μετά στραγγίζει τα φιλέτα των ψαριών και τα γαρνίρει με ψηλά μπαστουνάκια ωμού κολοκυθιού και ψιλοκομμένη κόκκινη πιπεριά Φλωρίνης, αρωματισμένα με φύλλα φρέσκου δυόσμου. Τα φιλέτα του γαύρου διατηρούνται έως και μια εβδομάδα στο ψυγείο μέσα στο λάδι και το λεμόνι. «Η ελληνική έκδοση του σούσι» σχολιάζει ο Ανδρέας.